September 2014 startte ik een studie voor een tweede bevoegdheid. Studeren naast een baan is pittig en zoals te verwachten bleef er weinig tijd over voor handwerken. Er zijn wat breiwerken afgekomen, maar die moet ik nog blocken... De Naaimachine heb ik de afgelopen maanden nauwelijks aangeraakt en ook de lapjes bleven in de kast.
Toch een update van de laatste maanden. Voor mijn studie moest ik voor de module Ausland 30 dagen in Duitsland doorbrengen. Dat hoefde niet een maand aaneengesloten, het mochten ook "losse" dagen zijn. Ook enkele Duitstalige activiteiten in Nederland mochten gebruikt worden.
Vorige maand sloot ik deze module af. Uiteindelijk heb ik 14 "losse" dagen gedaan in combinatie met een tweeweekse taalcursus bij het Goethe Instituut in Schwäbisch Hall.
Hieronder een foto-impressie van dertig dagen Duitsland.
"Kaffee und Kuchen" in Munster. De stukken taart waren enorm!
In Krefeld bezocht ik een theatervoorstelling van "Der Besuch der alten Dame", naar het boek van Friedrich Dürrenmatt. Verrassend goed!
Deze quote van Paul Bocuse spotte ik in een restaurant.
Een prachtig wandkleed in de St. Victordom in Xanten.
Oud muziekschrift, eveneneens in de Xantener Dom.
Het "Dreikönigenhaus" in Trier, gebouwd in 1230.
In het Rheinische Landesmuseum in Trier bezocht ik het "Mediales Raumtheater Im Reich der Schatten". Een combinatie van hedendaagse digitale techniek met grafmonumenten van rond Christus, dat een beeld schetst van het Trier in de oudheid. Een aanrader!
Oppassen voor overstekende serveersters in Wuppertal.
Schwäbisch Hall, een prachtige stad in de deelstaat Baden-Württemberg.
Dit paradijsje bevond zich midden in de stad!
Gefotografeerd vanaf de trappen van de St. Michaelskerk. De kerk is beroemd, maar ik viel helemaal voor deze prachtige huizen in oranje en groen.
Een eigenwijze ezel als trapleuning met op de achtergrond het, volgens kenners, mooiste huisje van Schwäbisch Hall.
Ook geiten blijken koppig te kunnen zijn...
En tot slot "Haus Zum grünen Baum", een prachtig gerestaureerd vakwerkhuis van het Goethe Institut Schwäbisch Hall, waar ik twee weken een appartementje had.
Karin
Posts tonen met het label studie. Alle posts tonen
Posts tonen met het label studie. Alle posts tonen
zondag 12 juli 2015
maandag 28 mei 2012
In 100 bochten
Wat een verplichte samenwerking op kan leveren: voor mijn studie moest ik nog een module afronden die verplicht met een medestudent gedaan moest worden. Dan blijkt dat we beiden dezelfde modules nog open hebben staan.
Het resultaat: een samenwerking waar je U tegen zegt! Het is heel verrassed om te ontdekken dat je zó op één lijn kan zitten met iemand. Zelfs onze teksten vullen elkaar naadloos aan. In de samenwerkmodule is het voor een buitenstaander niet te zien wie wat heeft geschreven. Bijzonder!
Na het inleveren van de module kreeg ik van haar een hele lieve kaart met daarin een bijdrage in de kosten die ik gemaakt had én een bedankje voor de goede samenwerking. Lief! Die bijdrage was niet nodig geweest, maar in de kaart stond dat ik daar niet over moest zeuren ;) Dat heb ik dus niet gedaan, maar ik wilde ook niet dat het in de 'pot' zou verdwijnen. Dus heb ik er garen voor gekocht.
Nu moest er bij dit garen natuurlijk nog wel een project gedacht worden. Ik wilde al heel lang een keer een tas breien, dus dat is het geworden. Ik heb op internet wat inspiratie gezocht voor het model en voor het te breien patroon en daarna een ontwerpje gemaakt. Nu maar hopen dat het wordt wat ik in gedachten heb.
Het gaat een recht model tas worden met kabels. Eén van de kabels loopt straks door in de schouderband. En dan moet het project natuurlijk ook nog een naam hebben. Hoe kan ik een kabelproject anders noemen dan naar onze Loesje-lijfspreuk:
In 100 bochten.
Carola, dank je wel voor de fantastische samenwerking en heel veel succes met jouw laatste loodjes!
Karin
Het resultaat: een samenwerking waar je U tegen zegt! Het is heel verrassed om te ontdekken dat je zó op één lijn kan zitten met iemand. Zelfs onze teksten vullen elkaar naadloos aan. In de samenwerkmodule is het voor een buitenstaander niet te zien wie wat heeft geschreven. Bijzonder!
Na het inleveren van de module kreeg ik van haar een hele lieve kaart met daarin een bijdrage in de kosten die ik gemaakt had én een bedankje voor de goede samenwerking. Lief! Die bijdrage was niet nodig geweest, maar in de kaart stond dat ik daar niet over moest zeuren ;) Dat heb ik dus niet gedaan, maar ik wilde ook niet dat het in de 'pot' zou verdwijnen. Dus heb ik er garen voor gekocht.
Nu moest er bij dit garen natuurlijk nog wel een project gedacht worden. Ik wilde al heel lang een keer een tas breien, dus dat is het geworden. Ik heb op internet wat inspiratie gezocht voor het model en voor het te breien patroon en daarna een ontwerpje gemaakt. Nu maar hopen dat het wordt wat ik in gedachten heb.
Het gaat een recht model tas worden met kabels. Eén van de kabels loopt straks door in de schouderband. En dan moet het project natuurlijk ook nog een naam hebben. Hoe kan ik een kabelproject anders noemen dan naar onze Loesje-lijfspreuk:
In 100 bochten.
Carola, dank je wel voor de fantastische samenwerking en heel veel succes met jouw laatste loodjes!
Karin
Abonneren op:
Posts (Atom)