Jane

Op dit moment heb ik weinig handwerktijd, dus veel is er niet te laten zien. Ik ben weliswaar wat gevorderd met de Pink Ocean, maar dat is niet interessant om te laten zien, de shawl is alleen wat langer geworden. Nog een weekje, dan is het herfstvakantie en hoop ik weer wat te kunnen handwerken.

In de vakantie wil ik graag verder met mijn Jane. Deze quilt ben ik in de zomer van 2011 begonnen samen met haar. Het is één van onze vele gezamenlijke projecten. We blijken toch steeds weer voor dezelfde patronen te vallen. Dit was toch wel een heel bijzonder project. Het patroon komt uit het boek “Quilts in de zon” van Kaffe Fasset en het heet Janes Ruiten. Het lijkt een eenvoudig patroon met al die rechte lijnen, maar schijn bedriegt. Jane is een pittige tante!

We zijn gestart met een dagje gezamenlijk stoffen snijden, met dit als resultaat:

Later zou ik er achter komen dat het véél te veel stroken zijn. Rekenen is nooit mijn sterkste kant geweest…
Van al die stroken heb ik met mallen ruiten gesneden waarna de zwarte tussenstroken er aan genaaid werden. Dat leverde deze rij met ruiten op. De stof op de voorgrond is de achterkant stof. Ik vind ‘m foeilelijk, maar hij past er perfect bij en er zat nog precíes genoeg op de rol…

Omdat ik niet dezelfde stoffen heb gebruikt als in het boek aangegeven staan, moest ik zelf een compositie maken. Ik had niet echt een idee hoe ik dat aan moest pakken, dus heb ik een laken op de grond gelegd en daarop mijn ruiten gelegd. De hele quilt is gespiegeld, zowel van boven naar beneden als van links naar rechts, dus het was opletten geblazen. Een foutje is snel gemaakt. Dit heeft dus dagen op de grond gelegen, totdat de top in elkaar zat. Mijn gezin stapte heel lief al die dagen keurig om het geheel heen!

De verhouding is ongeveer 3/4 paars en 1/4 groen. Ik bleek toch nog wat ruiten tekort te komen, maar dat ontdekte ik pas bij het naaien. Gelukkig had ik er nog wel een paar over dus dat was snel opgelost.

Als tussenvulling heb ik Bamboo Luna gebruikt. Ik vind het heerlijk aanvoelen maar het is wel loeizwaar! De middenruit heb ik gequilt. Dat was ik met de kleine ruiten ook van plan, maar op sommige stoffen waren de quiltlijnen amper te zien. Dat vond ik niet mooi.

Dus ben ik de quilt, net als die in het boek, gaan knopen. Bijkomend voordeel is dat de wat minder mooi doorlopende lijnen zo een beetje verdoezeld worden.

Zoals gezegd, rekenen is niet mijn sterkste kant: ik had nog heel wat ruiten over. De groene ruiten heb ik gebruikt om een bies van te naaien. De paarse ruiten en stroken die ik nog over heb, worden een versneden nine-patch quilt!

En waar zit nou de moeilijkheid in vraag je je misschien af? Dat zit ‘m in de schuine lijnen die door moeten lopen. Dat betekent dat je de naden ‘kruislings’ op elkaar moet leggen om na het naaien een rechte lijn over te houden. En dát valt bepaald niet mee.

Karin